شاعر : مریم هاشم پور
تکیه گاه ما خداست/ خداوند مهربون
خدایی که آفرید/ صبح روشن برامون
از شر هر چیزی که/ وجود داره تو دنیا
همه پناه می بریم/ به اون خدای یکتا
از حسودی از غرور/ از کینه و ظلم و زور
از شر جادوگرا/ ازقلب زشت و سیاه
خانم فاطمه زمانی
مورم و دانه می برم
دانه به لانه می برم
شش پا و دو شاخک دارم
صحرا می رم دون می آرم
اینجا می رم اونجا می رم
پایین میام بالا میرم
تنهایی سخته کار من
سنگینه خیلی بار من
جمع می شویم با مورچه ها
صف می کشیم تو باغچه ها
دنبال هم مثل قطار
با هم می ریم دنبال کار
کار می کنیم کار می کنیم
گندمو انبار می کنیم
تا وقتی که از آسمان
پایین میاد برف و باران
تو لونه بی دون نباشیم
زار و پریشون نباشیم
منبع: khaleleila.com