داستان کودکانه و آموزنده میمون بی ادب را در ادامه بخوانید. این داستان کوتاه کودکانه ، برای رده سنی مهد کودک و پیش دبستانی مناسب است.

یکی بود یکی نبود دریک جنگل بزرگ چندتا میمون وسط درختها زندگی میکردند
در بین آنها میمون کوچکی بود به نام قهوه ای که خیلی بی ادب بود.

همیشه روی شاخه ای می نشست وبه یک نفر اشاره میکرد وباخنده میگفت
اینوببین چه دم درازی داره اون یکی رو چه پشمالو وزشته وبعد قاه قاه می
خندید.

داستان کودکانه کوتاه

هر چه مادرش اورانصیحت میکرد فایده ای نداشت.

تااینکه یک روز درحال مسخره کردن بود که شاخه شکست وقهوه ای روی زمین افتاد.

داستان کوتاه کودکانه

مادرش اوراپیش دکتریعنی میمون پیربرد.

دکتر اورامعاینه کرد وگفت دستت آسیب دیده  و توباید شیرنارگیل بخوری تا خوب شوی.

داستان کودکانه کوتاه

چند دقیقه بعد قهوه ای بقیه میمونها را دید که برایش شیر نارگیل آورده بودند.

اوخیلی خجالت کشید وشرمنده شد وفهمید که ظاهر وقیافه اصلا مهم نیست بلکه این قلب مهربونه که اهمیت داره،

برای همین ازآن ها معذرت خواهی کرد وهیچوقت دیگران را مسخره نکرد.

نویسنده: خانم اعظم شریفی مهر

پیشنهاد:

مادرهای مهربان و مربیان گرامی می توانند پس از خواندن داستان آموزنده میمون بی ادب برای بچه ها، با هم کلاژ زیبای حیوانات جنگل را درست کنند.

آموزش کلاژ زیبای حیوانات جنگلhttp://www.koodakcity.com/kids-craft/jangal-collage/

طرز ساخت کاردستی میمونhttp://www.koodakcity.com/kids-craft/bear/

 و یا از کودک بخواهند درباره این داستان یک نقاشی بکشد.

قصه کودکانه و آموزنده موش تنبل کلاغ دانا را در ادامه بخوانید:

یکی بود یکی نبود کپل بچه موشی بود که با برفی برادرش، پدر و مادرش در لانه شان در صحرا زندگی میکردند.

کپل خیلی تنبل بود و تمام مدت روی صندلی مخصوصش نشسته بود و از خوراکی هایی که آنها به لانه میآوردند میخورد و ایراد میگرفت :اینها چیه دیگه؟ یه چیز خوشمزه تر بیارید!

قصه کودکانه

.آن ها از دستش خسته شده بودند و هر چه اعتراض می کردند فایده ای نداشت.

تااینکه یک روز که کپل بیرون لانه در حال استراحت در آفتاب بود وبقیه داخل لانه بودند باد شدیدی وزید و او را به جای دوری برد.

قصه کودکانه

وقتی کپل چشمانش را باز کرد خودش را کنار یک برکه دید.

او خسته وگرسنه بود وحتی بلد نبود برود وبرای خودش غذا پیدا کند. کپل شروع به گریه کرد .

قصه کودکانه

کلاغی صدای او راشنید واز روی درخت پرسید :

چرا گریه میکنی ؟

کپل ماجرا را برای او تعریف کرد. کلاغ گفت:

اگر همیشه منتظر باشی تا دیگران کارهایت را انجام دهند هیچ وقت چیزی یاد نخواهی گرفت.

کپل گفت :درست است . من قول می دهم تنبلی را کنار بگذارم .

کلاغ گفت: من هم تو را پیش خانواه ات میبرم.

کپل خوشحال شد و به همراه کلاغ به لانه اش برگشت و از آن روز تنبلی را فراموش کرد.

نویسنده: خانم اعظم شریفی مهر اهدا شده به وب سایت کودک سیتی